กระบวนการ Casting Resin
กระบวนการ Casting Resin
กระบวนการ Casting Resin การหล่อเรซิ่นเป็นวิธีการหล่อพลาสติกที่แม่พิมพ์เต็มไปด้วยเรซินสังเคราะห์เหลวซึ่งแข็งตัว ใช้เป็นหลักสำหรับการผลิตขนาดเล็กเช่นต้นแบบอุตสาหกรรมและทันตกรรม มันสามารถทำได้โดย hobbyists สมัครเล่นที่มีการลงทุนครั้งแรกเล็กน้อยและถูกนำมาใช้ในการผลิตของสะสมของเล่นรูปแบบและตัวเลขเช่นเดียวกับการผลิตเครื่องเพชรพลอยขนาดเล็ก
เรซินสังเคราะห์สำหรับกระบวนการดังกล่าวเป็นโมโนเมอร์สำหรับทำเทอร์โมเซ็ทเทอร์พลาสติก ในระหว่างขั้นตอนการตั้งค่า monomer ของเหลวโพลิเมอร์จะกลายเป็นพอลิเมอร์ซึ่งแข็งตัวเป็นของแข็ง
เรซินเดี่ยวโมโนเมอร์อาจถูกนำมาใช้ในกระบวนการซึ่งทำเป็นโพลีเมอร์ (โพลิเมอร์ที่มีโพลิเมอร์เพียงชนิดเดียว) ในการใช้งานดังกล่าว “ตัวแทนบ่ม” ผสมกับเรซินมีสิ่งที่เรียกว่า “ตัวเร่งปฏิกิริยา” อย่างคล่องแคล่ว แต่เป็นแหล่งเริ่มต้นของอนุมูลอิสระ (เช่น MEKP) ในการทำหน้าที่เป็นผู้ริเริ่มในโครงการ free- สารเคมีปฏิกิริยาเคมีปฏิกิริยาโซ่รุนแรง อีกวิธีหนึ่งคือการหล่อเรซินด้วยเรซินบวกกับของเหลวที่ “แข็งตัว” เกือบเท่ากัน (เช่นเดียวกับเรซินอีพ็อกซี่หรือเรซินโพลีเอสเตอร์) ซึ่งทำหน้าที่เป็นโพลีเมอร์ที่สองเพื่อใช้เป็นผลิตภัณฑ์พลาสติกขั้นสุดท้าย โคพอลิเมอร์ โคโพลีเมอร์มีสารเคมีสองชนิดที่แตกต่างกันในโมเลกุลโพลีเมอร์ขั้นสุดท้าย
กระบวนการ Casting Resin
โดยส่วนใหญ่แล้วจะใช้เรซินแบบเทอร์โมเซตติงโดยการผสมด้วยตัวเร่งปฏิกิริยา (ตัวเร่งปฏิกิริยาพอลิเมอร์) ที่อุณหภูมิห้องและความดันปกติ เรซินมีชื่อเหมือนกันกับเรซิ่นของพืช แต่เป็นโมโนเมอร์สังเคราะห์สำหรับทำพอลิเมอร์พลาสติก สิ่งที่เรียกว่าเรซินสังเคราะห์ที่ใช้ ได้แก่ เรซินโพลีสไตรีนเรซิ่นยูรีเทนอีพอกซีเรซินเรซินโพลีเอสเตอร์ไม่อิ่มตัวอะคริลิคเรซินและซิลิโคนเรซิน
เรซินอีพ็อกซี่มีความหนืดต่ำกว่ายูรีเทนเรซิน เรซินโพลีเอสเตอร์ยังลดลงอย่างเห็นได้ชัดขณะบ่ม [1] เรซินอะคริลิคโดยเฉพาะเมทิลเมทาคริเลตชนิดเรซินสังเคราะห์ผลิตแก้วอะคริลิค (เรียกว่า PMMA, Lucite, Plexiglass) ซึ่งไม่ใช่แก้ว แต่พลาสติกโพลีเมอร์มีความโปร่งใสและแข็งมาก เหมาะสำหรับฝังวัตถุ (เช่นถ้วยรางวัลคริลิค) เพื่อแสดงผล สไตรีนเป็นโมโนเมอร์ของเหลวที่คล้ายคลึงกันที่อุณหภูมิห้องซึ่งจะโพลีเมอไรเซชันลงในพลาสติกพอลิสไตรีนที่ใสเหมือนกระจกด้วยการเติมตัวเร่งปฏิกิริยาที่เหมาะสม
แม่พิมพ์ที่มีความยืดหยุ่นสามารถทำจากยางลาเท็กซ์ยางซิลิโคนที่อุณหภูมิห้องหรือวัสดุอื่นที่คล้ายคลึงกันโดยมีค่าใช้จ่ายค่อนข้างต่ำ แต่สามารถใช้งานได้เฉพาะในจำนวนที่ จำกัด
วิธีที่ง่ายที่สุดคือการหล่อแรงโน้มถ่วงที่เรซินถูกเทลงในแม่พิมพ์และดึงลงไปในทุกส่วนด้วยแรงโน้มถ่วง เมื่อเรซินสองส่วนเป็นฟองอากาศแบบผสมมีแนวโน้มที่จะนำเข้าสู่ของเหลวซึ่งสามารถถอดออกได้ในห้องสุญญากาศ การหล่อสามารถทำได้ในห้องสุญญากาศ (เมื่อใช้แม่พิมพ์แบบเปิด) เพื่อสกัดฟองอากาศเหล่านี้หรือในหม้อความดันเพื่อลดขนาดของพวกเขาไปยังจุดที่มองไม่เห็น แรงดันและ / หรือแรงเหวี่ยงสามารถใช้เพื่อช่วยผลักดันเรซินเหลวลงในรายละเอียดทั้งหมดของแม่พิมพ์ แม่พิมพ์ยังสามารถสั่นสะเทือนเพื่อขับไล่ฟองอากาศ
แต่ละหน่วยต้องใช้แรงงานจำนวนมากทำให้ค่าใช้จ่ายต่อหน่วยสูงขึ้นอย่างมาก นี้ตรงกันข้ามกับการฉีดขึ้นรูปที่ต้นทุนเริ่มต้นของการสร้างแม่พิมพ์โลหะสูงขึ้น แต่แม่พิมพ์สามารถนำมาใช้เพื่อผลิตจำนวนที่สูงขึ้นของหน่วยส่งผลให้ต้นทุนต่อหน่วยลดลง
